Voor Riejanne Markus en Pascal Eenkhoorn voelde het vorig jaar op het NK Weg als heel speciaal om het rood-wit-blauw aan te trekken na het NK voor profs. Ze genoten beiden van het rijden in deze iconische kampioenstrui die al door zoveel verschillende wielerhelden gedragen is door de decennia heen. Een dreigend afscheid doet nu al een beetje pijn.
Markus begint alweer te stralen nu ze het erover heeft. ‘’Het is een heel jaar lang heel speciaal geweest om deze trui aan te mogen trekken. Ik ben in dat rood-wit-blauw veel vaker aangemoedigd en toegeroepen in vergelijking met toen ik mijn normale racekleding van Jumbo-Visma droeg, zelfs op training. Aangemoedigd worden tijdens de Tour de France Femmes, een rit in deze trui winnen in de Simac Ladies Tour, dit voorjaar in de Amstel steeds je naam horen roepen. Dat was al met al heel speciaal. De gedachte dat ik de trui wellicht weer in moet leveren, daar denk ik liever nog niet aan.. Maar ik ga zeker weer strijden voor de winst. Ik ben wellicht niet de superfavoriet, zoals Demi Vollering na dit voorjaar, maar ik denk zeker dat ik één van de rensters ben die in de finale nog mee zal strijden om de trui. Ik heb in mijn voorbereidingen op deze fase van het seizoen niet alleen de Tour Femmes in gedachten gehad, maar zeker ook de nationale kampioenschappen. Dat is een groot doel en zeker nu dit kampioenschap in Limburg is, ben ik zeer gemotiveerd. Dat was alweer een tijd geleden. Hoewel ik de route rond de Col du VAM ook zeker kampioenschapswaardig vindt, maar daar komen we gelukkig met het EK nog een keer in 2023. Ik word van de route van dit NK enthousiast, er zitten mooie klimmen in en de finale is selectief. Ik verwacht dat meerdere teams met meerdere rensters tot het laatst zullen strijden voor de medailles. Daar wil ik ook tot het allerlaatst bij zijn en het allerliefst neem ik natuurlijk de trui weer mee naar huis. Ik weet nu hoe speciaal het is om dit kampioenstricot te dragen. Maar is er die dag iemand ‘gewoon’ sterker, dan moet ik me troosten met de rood-wit-blauwe bandjes op mijn normale shirt en met mijn naam op een erelijst met heel veel sterke rensters. Ik denk dat ik in ieder geval de trui recht heb gedaan met een sterke Tour Femmes, ritsucces in de Simac Ladies Tour en een bijzonder sterk voorjaar.’’
Ook Pascal Eenkhoorn was dolblij met de trui, die je een jaar lang herinnert aan een sterke wielerda op de fiets. Ook hij noemt ‘de Amstel’ als hoogdag in dit tricot. Na afloop spraken we hem in Limburg ‘’En of ik heb genoten vandaag. Bij Jumbo-Visma heb ik deze koers nooit mogen rijden en toen ik in gesprek ging met Lotto-Dstny was het wel één van de voorwaarden die ik had dat ik hier graag wilde rijden. En als je dan in het rood-wit-blauw de belangrijkste koers van je land rijdt, dan is dat wel heel mooi. Ik heb mijn naam veel gehoord vandaag.’’ Maar los van de koers was het voor hem speciaal om Nederlands kampioen bij de profs te zijn. ‘’Je staat op een erelijst met zulke grote namen. Toen ik vorig jaar van een sterke ploeg de zegen kreeg om het af te maken in de finale, realiseerde ik me dat. Ik ben blij dat ik dat vertrouwen kon waarmaken en een jaar lang die trui heb mogen dragen.’’
Tekst: Roy Schriemer/CyclingOnline.nl
