Fabio Jakobsen kan er dit jaar niet bij zijn als er in Ede om de Nederlandse titel wordt gestreden. De Gelderse sprinter werd begin april geopereerd aan een beknelling in de liesslagader in beide benen. Het NK en de Tour de France komen te vroeg voor een rentree. Jakobsen sloeg in 2019, op precies dezelfde locatie als waar nu de finishlijn getrokken is, genadeloos toe op het NK Wielrennen voor profs. Het is een herinnering die hij koestert.
Dat hij er niet bij kan zijn, is enerzijds wel een teleurstelling, maar tegelijkertijd ook iets waar hij wel rekening mee gehouden had. “Het is middenin het seizoen dat je plots onder het mes moet en een lange revalidatie hoort er ook bij. Ik ben eigenlijk blij dat ik dit jaar normaal gezien nog koersen kan. Ik denk dat ik pas in augustus weer deel kan uitmaken van het peloton en dan hoop ik in de laatste maanden van het jaar – als veel anderen al naar het einde van het seizoen verlangen – weer echt voor de zege mee te doen.’’ Die operatie was nodig, want anders was zijn loopbaan langzaam maar zeker uitgedoofd, omdat hij letterlijk en figuurlijk de versnelling niet meer in de benen had die een sprinter nodig heeft om te winnen. ‘’Ik ben 28 nu. Ik wil zeker nog tot mijn 35e door, dus er moest iets gebeuren. Ik ben blij dat ik die beslissing genomen heb.”
‘Honderd meter op kop’
Terug naar 2019. Jakobsen won vol overtuiging op de Arnhemseweg waar hij Danny van Poppel (later gedeclasseerd) en Moreno Hofland terugwees. Hij zou in het rood-wit-blauw dat najaar nog twee etappes winnen in de Vuelta. “Op het moment dat ik daar won, was het zeker één van mijn grootste zeges van dat moment. Ik was twee keer Nederlands kampioen bij de beloften geweest, maar dat telt niet meer bij de profs. Ik kreeg een mooie kans in mijn tweede NK bij de beroepsrenners en die greep ik. Je bent toch de beste van je land op dat moment en daar was ik apetrots op. Wat ik me nog herinner? Ik startte alleen die dag namens QuickStep en was dus afhankelijk van andere teams. Gelukkig wilde Jumbo ook een sprint. Ik heb me laten meedrijven, ik wist wie ik moest volgen en vervolgens wachtte een eerlijke sprint – wat oplopend – die ik kon winnen. Mike Teunissen trok de sprint aan voor Van Poppel en ik kon er ruim op tijd langs komen. Ik heb die koers de laatste honderd meter pas op kop gereden, maar dat is hoe het werkt voor een sprinter. Ik had een heel goede dag en ben er nog altijd trots op dat ik die dag heb kunnen winnen.’’
Jakobsen is momenteel wel weer aan het trainen, maar het NK komt te vroeg. “Zoiets kan een goed training zijn en je hoopt lang op een wonder dat je daar misschien al wel kunt meedoen voor de winst. Maar Picnic-PostNL start nu met Casper van Uden als goede kopman, ik focus me op mijn herstel. Ik denk dat ik in september, oktober weer echt goed kan zijn. Op dit moment kan ik nog geen lange trainingen doen, ik zal de hele zomer opbouwen. Ik zou graag in de Ronde van Denemarken halverwege augustus weer in koers komen, dat moet te doen zijn. En dan in september, oktober , als de rest aan vakantie toe is, weer volop voor de winst mee te doen. De Tour of Holland is een optie, maar dat laat ik aan de ploeg. De Tour of Guangxi kan een alternatief zijn. Ik ben blij dat ik een verklaring heb gevonden voor mijn mindere resultaten van de afgelopen tijd. Als topsporter ben je niet zo bezig met wat de buitenwereld van je vindt, maar je kijkt kritisch naar wat beter kan, je training, je voeding. Je doet er alles honderd procent voor. Dankzij het onderzoek naar de beknelde aders is de verklaring gevonden waarom niet meer lukte wat er vroeger wel inzat. In de revalidatie ben ik weer op nul begonnen, maar ik zet nu best weer grote stappen. Nog even geduld hebben en dan ben ik er weer bij. In Ede wacht nu op 28 juni een mooie aankomst die denk ik weer om een sprint vraagt. We gaan zien wie me daar opvolgen zal.”’
